Καλές Γιορτές!

μια μικρή γεύση από την πανέμορφη Γιορτή των Αγγέλων στην πλατεία Αριστοτέλους χθες. Παρεμπιπτόντως, αυτό είναι και το πρώτο μου βίντεο στο youtube. Ηταν καιρός!

Αναπάντητα ερωτήματα παντού...

-Προκαλούν τα κινητά καρκίνο στον εγκέφαλο?
-Γιατί πρέπει να σβήνουμε τους φορητούς κατά την απογείωση?
-Γιατί υπάρχει τόσο μεγάλη αγένεια στο internet?

Αυτά και μερικά άλλα εξίσου απλά αλλά αναπάντητα ερωτήματα έθεσε στο blog του ο David Pogue προκαλώντας τεράστιο ενδιαφέρον (και τουλάχιστον 500 σχόλια μέχρι τώρα). Δημοσιογράφος των New York Times για τεχνολογικά θέματα, συγγραφέας της πετυχημένης σειράς βιβλίων The Missing Manual, podcast και videocast producer, ο Pogue είναι ο άνθρωπος που εμπιστεύομαι (καλά, μαζί με Dvorak και Mossberg) και απολαμβάνω να διαβάζω/βλέπω για θέματα τεχνολογίας σήμερα. Προικισμένος με αστείρευτη έμπνευση και ανεξάντλητη ενέργεια παρουσιάζει τη σύγχρονη τεχνολογία με απλά λόγια (ή έργα), έγκυρα και ολοκληρωμένα. Οπου τον βρείτε, διαβάστε τον! Και θα μάθετε και θα γελάσετε...

The hell is frozen! Hide and seek ends Feb 2008...

Με μια ανακοίνωση- έκπληξη που υπογράφει ο ίδιος ο Steve στα Apple Hot News, έγινε γνωστό ότι το SDK (software development kit) για το iPhone θα είναι διαθέσιμο τον ερχόμενο Φεβρουάριο. [μάθε τι είναι το SDK]

Ετσι, δίνεται ένα τέλος στο εξάμηνο κρυφτούλι με τους hackers που προσπαθούσαν (και κατάφεραν) να ξεκλειδώσουν τη συσκευή και να εγκαταστήσουν εφαρμογές. Δημιουργείται πλέον η 5η (μετά τα Windows Mobile, Palm, SYmbian και Blackberry) μεγάλη πλατφόρμα για κινητά και handhelds και ασφαλώς το ενδιαφέρον προγραμματιστών και εκατομμυρίων χρηστών του Mac είναι δεδομένο.

Κατά τη γνώμη μου, η εταιρεία που θα πληγεί περισσότερο από την εξέλιξη αυτή είναι η Palm που λόγω λανθασμένων κινήσεων το τελευταίο διάστημα έχει χάσει το πλεονέκτημα σε hardware/software. Τα Windows Mobile έχουν ισχυρή θέση στη business αγορά, το Symbian έχει τη στήριξη της Νοκια και το Blackberry έχει τους δικούς του οπαδούς. Κανένας τους πλέον δεν πρέπει να αισθάνεται ασφαλής όχι τόσο λόγω του iPhone αλλά και ενόψει του επιβεβαιωμένου πλέον Google OS. Οπως φάνηκε λοιπόν και από τον πόλεμο των browers (όπου ο Firefox πήρε εκδίκηση από τον IE, που κατατρόπωσε παλιότερα το Netscape), πάντα υπάρχει ένας δεύτερος γύρος ακόμα και σε μια φαινομενικά κατασταλαγμένη αγορά...

Υπομονή μερικών μηνών ακόμα για να ζήσουμε την εμπειρία και στη χώρα μας...

Νέα έντυπα, ίδιοι δημοσιογράφοι...

Χθες έπεσε στα χέρια μου για πρώτη φορά η έντυπη έκδοση της Lifo. Μια έκδοση με προχωρημένο όνομα, που μπορεί τυπικά να θεωρείται άλλος ένας εβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας- αλλά τη μέχρι τώρα ανοδική πορεία του συνοδεύει αρκετό hype, καθώς στις σελίδες του φιλοξενούνται οι απόψεις "επώνυμων" από το χώρο των παραδοσιακών ΜΜΕ αλλά και ατόμων που έγιναν "επώνυμοι" ξεκινώντας από το ίντερνετ με τα blog τους. Με χαρά λοιπόν συναντώ εδώ τον Νίκο Δήμο ιδίως μάλιστα τλωρα που έκλεισε το δημοφιλές blog του(αλλά τελικά δεν πήγε για.. ψάρεμα!) αλλά και τον τσαχπίνη pitsiriko.

Τώρα μάλιστα που η LiFO αφιερώνει πλέον σταθερά σελίδες στη Θεσσαλονίκη έχει και πρακτικότερο ενδιαφέρον για εμάς στο Βορρά. Αρκεί βέβαια να φτάνει εγκαίρως στα σημεία που την βρίσκουμε- (στο Interni υπήρχε η έκδοση της προηγούμενης εβδομάδας). Ευτυχώς η ύλη της LiFO παραμένει ενδιαφέρουσα και μετά τις 7 μέρες...

Σήμερα σε ένα διάλειμμα από το διάβασμα, έπεσε το μάτι μου στη στήλη Πολιτικάντικα της Λώρης Κέζα που ασχολείται με τον Ευρυπίδη Στυλιανίδη, νυν υπουργό της Παιδείας. Ανοίγει παρένθεση- Χωρίς να παρακολουθώ συστηματικά τη συγκεκριμένη δημοσιογράφο συνειδητοποιώ ότι ακούω το όνομά της πολύ συχνά- μάλλον καταφέρνει να σερφάρει και στα New Waves του Web 2.0, όπως φαίνεται από ένα απλό google. Ελπίζω σύντομα να αποκτήσει ένα wikipedia λήμμα για να μην βασιζόμαστε στα PageRanks για πληροφορίες- τέλος παρένθεσης.

Η κ. Κέζα λοιπόν ασκεί μια έμμεση και μάλλον αρνητική κριτική στον κ. Στυλιανίδη εκτοξεύοντας ως τελευταίο βέλος την κατηγορία περί ηθικά επιλήψιμης συναλλαγής του με εταιρεία παραγωγής εναλλακτικής ενέργειας. Η είδηση ήταν ήδη γνωστή στο φιλοθεάμον κοινό από την εκπομπή του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, που κι αυτός μη έχοντας εντοπίσει τυπικές παρανομίες κατέφυγε στην πανεύκολη, ανέξοδη όσο και αυθαίρετη ηθική καταδίκη του Στυλιανίδη.



Η αποψάρα μου: Παραβλέπω καταρχήν την απογοήτευσή μου από το κείμενο της Κέζα (περίμενα σίγουρα κάτι καλύτερο από μια αναγνωρισμένη- μάρτυς μου το google- δημοσιογράφο μιας καθόλα "προχωρημένης¨έκδοσης- τουλάχιστον να μας πει αν συμφωνεί με την εκπεφρασμένη πολιτική του υπουργού- κι αν όχι τι θα πρότεινε..). Θα σταθώ όμως στην ευκολία που σπιλώνεται ο Στυλιανίδης (και με.. τηλεοπτικά κριτήρια και τα έργα του). Που το πρόβλημα δηλαδή αν προσπάθησε μια επιχειρηματική πράξη, που μάλιστα δεν του βγήκε κιόλας? Προσωπικά, αισθάνομαι περισσότερο ήσυχος όταν γνωρίζω ότι προσπαθεί, όπως όλος ο αυτοδημιούργητος κόσμος, να κάνει την περιουσία του και δεν βρίσκει απλώς τα λεφτά με κάποιο.. μαγικό τρόπο. Και μακάρι να ήταν γνωστό το οικονομικό background και των υπόλοιπων πολιτικών- και όχι μόνο το τυπικό πόθεν έσχες...

Η LiFo δεν είναι ασφαλώς blog να γράφει όποτε θέλει κανείς, αλλά έχει προθεσμίες που τρέχουν, διαφημίσεις που πληρώνουν και δημοσιογράφους που πληρώνονται. Αλλά δεν κρίνουμε την Κέζα επειδή πληρώνεται (ούτε ψάχνουμε αν και πόσους φόρους αποδίδει)- είναι έργο άλλων, εφοριακών. Την κρίνουμε γι αυτά που γράφει. Ας τηρεί το ίδιο κριτήριο και για όσους την απασχολούν...

Imogen Poots (διαμάντι μέσα στο κάρβουνο)

Είδα με 2 μήνες καθυστέρηση την ταινία 28 weeks later, το sequel του 28 days later. Τυπικά η ταινία χαρακτηρίζεται ως Τρόμου/Θρίλερ/Επιστημονικής Φαντασίας. Δυστυχώς με όση καλή διάθεση να τη δει κανείς, έχει πολλά αδύναμα σημεία- για παράδειγμα η ιστορία εξελίσσεται μόνο χάρη στην ανεπάρκεια του US Army που σε μια ακόμα κοσμοσωτήρια αποστολή φυλάει όλο το Λονδίνο εκτός από την αίθουσα όπου παρακολουθείται το τελευταίο δείγμα του ιού. Φαντασίας σίγουρα αλλά όχι επιστημονικής (ποτέ δεν έμαθε κανείς πως λέγεται και τι κάνει αυτός ο ιός..) και αν σε μερικά σημεία ο θεατής νιώθει λίγο jumpy από την ξαφνική εισβολή των ζόμπι, αυτό ασφαλώς δεν δικαιολογεί το 7,3 που παίρνει στο IMDB. Ούτε φυσικά είναι αυθεντική ταινία τρόμου. Πετυχαίνει όμως να θεωρείται άλλο ένα αποτυχημένο sequel μιας πιο ενδιαφέρουσας πρώτης ταινίας.

Το μόνο θετικό της είναι η παρουσία της Imogen Poots- που μόνη της θα μπορούσε όπως δείνχει και η φωτό να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή. Είναι η δεύτερη φορά που την βλέπω σε ταινία (μετά την εμφάνισή της ως Valerie στο εκπληκτικό V for Vendetta) και φαίνεται ότι το κορίτσι αυτό έχει μέλλον. Εχει μια θεατρικότητα- δείχνει σαν να παίζει μπροστά σε κοινό. Επίσης, δείχνει το ρόλο της σαν ξένο, σαν απόμακρο προς το άμεσο περιβάλλον της- αυτό μπορεί να είναι γοητευτικό αλλά σίγουρα οφείλεται στην περιορισμένη ακόμα κινηματογραφική εμπειρία της- θα γίνει εκφραστικότερη ασφαλώς. Είναι πάντως μια ηθοποιός που αξίζει να έχει αφιοσιωμένους οπαδούς... Enjoy!

Recent Online Activity

πρώτη μετεκλογική μέρα η σημερινή και θα έσκαγα αν δεν έλεγα και γω τα δικά μου μετά από ένα μήνα πολιτικού.. πολιτισμού! Αφορμή ένα σχόλιο του φίλου Χρήστου για τις πρόσφατες πυρκαγιές

Στο στέκι του.. εξωκοινοβουλευτικού κινήματος των palm users, μερικές σκέψεις πάνω στο iphone και το foleo. 1, 2 και 3

Αντε, καλή μας εβδομάδα!

Την επόμενη φορά που θα ψωνίσω...

...να θυμηθώ να ρωτήσω πρώτα πόσο κάνει στην Αμερική. Το πιθανότερο είναι ότι με συμφέρει να αγοράσω από κει! Αυτό οφείλεται τόσο η ισχυρή θέση του ευρώ έναντι του δολλαρίου (περίπου 30% ακριβότερο) όσο στις πολλές επιλογές eshops της αμερικανικής αγοράς.

Ηδη από χρόνια αγόραζα όλα τα ξενόγλωσσα βιβλία (επιστημονικά και μη) από το Amazon σε δραματικά καλύτερες τιμές σε σύγκριση με εδώ. Αλλά με την πάροδο του χρόνου συνειδητοποίησα ότι αν κάτι μεταφέρεται με ταχυδρομείο, τότε μάλλον θα μου βγει πολύ φθηνότερα να το φέρω από την Αμερική.

Είτε από το ebay είτε από παραδοσιακότερο eshop, τις τελευταίες εβδομάδες έχω αγοράσει πράγματα αδιανόητα λίγα χρόνια πριν. Το Suunto ρολόι είχε την μεγαλύτερη διαφορά (καινούργιο 230 ευρώ από κατάστημα του ebay σε σύγκριση με την καλύτερη τιμή που βρήκα στον ελληνικό ίντερνετ- ας μη μιλήσουμε βέβαια για παραδοσιακά ρολογάδικα). Μια άλλη έκπληξη είναι τα αθλητικά παπούτσια και ρούχα- με 4 ευρώ μεταφορικά βρίσκετε Nike και όλες τις γνωστές φίρμες σε 50% έκπτωση σε ένα γνωστό αμερικανικό eshop αθλητικών ειδών. Επαγγελματικές κάρτες και σφραγίδες βγάζετε σχεδόν δωρεάν στο Vistaprint. Και αυτά είναι ελάχιστα παραδείγματα. Ποτέ δεν είχα πρόβλημα με ταχυδρομείο (αν και καλό είναι να γνωρίζετε τον διανομέα της περιοχής σας) ή το τελωνείο. Γι αυτό τα ψώνια θα επεκταθούν...

Ο αθάνατος... spammer!

Είναι τοις πάσι γνωστό ότι δεν (πρέπει να) πιστεύεις ό,τι γράφουν στο ίντερνετ. Μερικές φορές είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις το ψέμα από την αλήθεια. Ορίστε ένα ενδιαφέρον παράδειγμα (που πρωτοείδα στο blog του Matt Cutts)

Ο Alex Chiu λοιπόν παραπονιέται ότι το Google αρνείται να εμφανίσει τη σελίδα του, που βασικά προσφέρει την... αθανασία σε όσους αγοράσουν τα διαφημιζόμενα δαχτυλίδια του. Μέχρις εδώ καλά- ο καθένας δικαιούται να ελπίζει ότι μπορεί να ζήσει τόσο ώστε να ξαναδεί την Πάρνηθα δασωμένη...

Ομως, μια λίγο προσεκτικότερη ματιά αποκαλύπτει στο τέλος της ενλόγω σελίδας ένα μικρό κουτάκι λίγων pixels που δεν λέει και πολλά. Ομως με δεξί κλικ και πρόσβαση στο Source της σελίδας αποκαλύπτεται ένα κείμενο περίπου 50Kb άσχετων μεταξύ τους λέξεων, εν είδει λίστας keyowords- η πιο συνηθισμένη δηλαδή μέθοδος "εξαπάτησης" των μηχανών αναζήτησης ώστε να εμφανίζουν ψηλότερα κάποιες σελίδες όπως η συγκεκριμένη, όταν ο χρήστης εισάγει μία από τις λέξεις της λίστας...

Το ενδιαφέρον προκύπτει από την επιλογή που έκανε ο spammer σε ελληνικά ονόματα- Petroulaki και Nena Chronopoulou φιγουράρουν μεταξύ άλλων εξίσου... ξεχασμένων επιλογών- γεγονός που δείχνει πάντως ότι η λίστα είναι αρκετά παλιά...

Ραδιόφωνο στη Θεσσαλονίκη

το 88μισό είναι ο πρώτος σταθμός που ακούω και απολαμβάνω τους εκφωνητές του περισσότερο ίσως από τη μουσική...

Στον αντίποδα ο 100,3- μουσική καλή, αλλά εκφωνητές-μαργαριτάρια! Ο,τι λένε είναι (σχεδόν) συλλεκτικό! :)

Steve Jobs: Customers Don't Seem Interested in Music Subscriptions

Εγώ πάντως θα'θελα να δω τη επιλογή συνδρομής (μηνιαίας μάλλον). Θα είναι επίσης μια μεγάλη ευκαιρία για νέους καλλιτέχνες που θα ακούγονται πολύ συχνότερα...



read more | digg story

Bloggers: Εξομολογηθείτε!

Πάθος για δημοσιότητα; Φιλοδοξίες για χρήμα; ή απλά η επιθυμία να φωνάξεις το δίκιο σου; Τι σε οδήγησε να φτιάξεις το δικό σου blog?

430 bloggers έχουν ήδη απαντήσει στο online ανώνυμο ερωτηματολόγιο του Πάντειου Πανεπιστημίου στα πλαίσια του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών με τον αξιομνημόνευτο τίτλο "Δυνητικές Κοινότητες: Κοινωνιο-Ψυχολογικές Προσεγγίσεις και Τεχνικές Εφαρμογές".

Οι απαντήσεις σε ενάμιση μήνα περίπου, μετά την ολοκλήρωση της έρευνας (και το διάστημα που θα χρειστούν οι του Παντείου για να.. χωνέψουν τα αποτελέσματα!) Σπεύστε!

Παιδείας παιδέματα...

Ας προσθέσω κι εγώ την αποψάρα μου στα τόσα που έχουν λεχθει...

1. ΜΙΑ από τις βασικές διεκδικήσεις των διαδηλωτών είναι η δωρεάν και ελεύθερη πρόσβαση για όλους στο πανεπιστήμιο. Μακάρι να πέρναγε από το χέρι μου γιατί κατά βάθος συμφωνώ. Ο,τι θέλει ο καθένας ας σπουδάσει. Και δωρεάν. Αλλά δέχεται η άποψη αυτή την αναγκαστική απαξίωση του πτυχίου που συνεπάγεται η καθολική και χωρίς περιορισμούς (ακαδημαικούς φυσικά και όχι οικονομικούς) πρόσβαση σε όποια σχολή επιθυμεί ο καθένας; Διότι καλώς η κακώς η χώρα αυτή δεν μπορεί να συντηρήσει ένα εκατομμύριο δικηγόρους, γιατρούς, δασκάλους, κλπ- Με την εξαίρεση των δημοσίων υπαλλήλων που κάποτε πρέπει να αγγίξανε και το εκατομμύριο και βλέπουμε τα καλά (και θα τα πληρώνουμε για πολλά χρόνια ακόμα....).

Δέχεται λοιπόν κάποιος που έφαγε τα χρόνια του στις νομικές, τις ιατρικές ή άλλες σπουδές να βρίσκεται κατόπιν σε επαγγελματικό αδιέξοδο και να (παρα)δουλεύει σε χώρο άσχετο με των σπουδών του;

2. ΟΙ καταλήψεις σε πολλές σχολές έχουν ξεκινήσει από την αρχή του ακαδημαικού έτους με αποτέλεσμα να μην έχει γίνει ουσιαστικό μάθημα σε καμμιά από αυτές. Ωστόσο, οι γενικές συνελεύσεις αποφάσισαν (ή μάλλον απαίτησαν) να γίνουν διπλές εξεταστικές τον Φλεβάρη-Μάρτη για να δοθούν τα μαθήματα; Αντιλαμβάνεται κανείς την απαξίωση του πανεπιστημίου που κρύβουν τέτοιες ενέργειες; Δηλαδή ο αγώνας αγώνας αλλά και η εξεταστική να γίνει- να μην καθυστερήσουν και τα παιδιά από τα πτυχία τους... Εντυπωσιακό! Τολμάει κανείς (και μάλιστα καθηγητής) να ζητήσει να ολοκληρωθεί πρώτα ένα εξάμηνο σπουδών πριν γίνουν οποιεσδήποτε εξετάσεις; Αλλιώς, οι σπουδές να μετατραπούν σε δι' αλληλογραφίας. Ο καθένας να διαβάζει σπίτι του (ενώ βέβαια οι σχολές έχουν κατάληψη) και να μαζεύονται κάνα δυο φορές το χρόνο να εξετάζονται για να βγουν οι νέοι γιατροί και δικηγόροι στην ώρα τους! Αλίμονο σε ασθενείς και κατηγορούμενους...

I hate Macs!

Καιρό είχα να δω ένα τόσο εμπνευσμένο άρθρο που να ξαναθερμαίνει την κουβέντα.

Και η συζήτηση συνεχίζεται εδώ.

Νέος ΚΟΚ: Πιο ακριβά πρόστιμα, λιγότερα ατυχήματα; Οχι!

Δύο πράγματα θα ακούσετε στα δελτία ειδήσεων (δλδ στη ΝΕΤ) για το νέο Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Πρώτον ότι αυξάνονται σε εξοντωτικό επίπεδο τα πρόστιμα για τις συνήθεις παραβάσεις (ζώνη, παραβίαση σηματοδότη, παρκάρισμα, κλπ). Δεύτερον επιτρέπεται η χρήση κινητού τηλεφώνου αλλά μόνο με σύστημα hands-free, το οποίο στην διάλεκτο των δελτίων μετονομάστηκε σε bluetooth (είτε λόγω άγνοιας είτε επειδή έβαλε το χεράκι της η αλυσίδα Γερμανός, δεδομένου ότι σχεδόν κανένα κινητό δεν συνοδεύεται από ασύρματο ακουστικό)

Στην αρχή και χωρίς να το πολυσκεφτώ συμφωνούσα με τα νέα εξοντωτικά πρόστιμα. Ισως κι επειδή έχω ίδια οδυνηρή τροχαία εμπειρία.

Σήμερα όμως το ξανασκέφτηκα και διαφωνώ απολύτως. Ο λόγος είναι ότι ένα υπερβολικό πρόστιμο δεν θα επιβάλλεται σχεδόν ποτέ- και πάντως όχι στην επαρχία, όπου και οι κακώς εννοούμενες κοινωνικές σχέσεις στην πλειοψηφία των περιπτώσεων θα μετατρέπουν το πρόστιμο για παραβίαση STOP σε επιπληξούλα του στιλ "άλλη φορά να προσέχετε περισσότερο".

Αυτό που πρέπει να κάνει η πολιτεία είναι αποτελεσματική αστυνόμευση των οδών που βασικά επιτυγχάνεται με τοποθέτηση κρυφών καμερών ταχύτητας στα επικίνδυνα σημεία των κυρίων οδών και διασταυρώσεων εντός και εκτός των μεγάλων αστικών κέντρων (και όχι για παράδειγμα σε διπλή με διάζωμα εθνική οδό για να πιάσει αυτούς που τρέχουν με 150 με καινούργιο αυτοκίνητο σε μια ηλιόλουστη μέρα). Το πρόστιμο φυσικά θα πρέπει να είναι πιο ήπιο αλλά θα έχει ουσία και αποτέλεσμα. Επιπλέον, το προσωπικό της Τροχαίας θα απαλλαχτεί από τη "λάντζα" και θα αφοσιωθεί στους μόνους ελέγχους που οφείλει να είναι παρόν- τον έλεγχο των οδηγών για χρήση οινοπνεύματος (αλλά και άλλων ουσιών) κατά την οδήγηση. Επίσης οφείλει να σταματά στα διόδια ή όπου τους πετύχει τα σαράβαλα και τους ζαβομάτηδες (αυτούς που σηκώνουν το ένα φανάρι για να τυφλώνουν τους απέναντι, νομίζοντας ότι έτσι βλέπουν καλύτερα οι εαυτούληδες).

Τα εξοντωτικά πρόστιμα είναι αντικοινωνικά και στην πράξη θα καταργηθούν αφού σπάνια θα επιβάλλονται. Επιπλέον, με την αλλαγή αιτιολογικού που θα συνοδεύει την σοβαρή παράβαση (η παραβίαση STOP θα μεταμφιέζεται σε... καθυστέρηση ελέγχου για ΚΤΕΟ) θα υπάρξει μια πλασματική μείωση των σοβαρών παραβάσεων, που φυσικά θα οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι τα νέα μέτρα απέδωσαν!

Και ο κόσμος θα συνεχίζει να σκοτώνει και να σκοτώνεται στους δρόμους γύρω μας…

ΥΓ: Αν μου μεινε ένα πράγμα από το περσινό ταξίδι μου στην Αυστραλία, αυτό ήταν ο απόλυτος σεβασμός της αυστραλέζικης νεολαίας στον ΚΟΚ. Να πιουν και να οδηγήσουν? Αποκλείεται- σε βαθμό τέτοιο που είδα κόσμο να στοιβάζεται σε πορτ μπαγκάζ ώστε να πάνε περισσότεροι με το ίδιο αυτοκίνητο. Οταν έτυχε κάποτε να πιει και ο οδηγός ήταν αυτονόητο ότι θα παίρναμε όλοι ταξί. Και στην επιστροφή στο σπίτι έβλεπα σε σημεία των περιφερειακών οδών 10-15 αυτοκίνητα παρατημένα από τους πιωμένους οδηγούς τους, που η τροχαία τους έστειλε στο σπίτι τους η στο τμήμα (αναλόγως πόσο είχαν πιει) με δικά της μέσα... Εκεί το χρηματικό πρόστιμο υπάρχει μεν, αλλά είναι περιττο ως συνετισμός- να μείνεις χωρίς δίπλωμα για ένα εξάμηνο στη Μελβούρνη- αυτή είναι η αυστηρότερη τιμωρία...

While I was away...

Πράγματα και θάματα συμβαίνουν και είναι πολλά τα drafts που μαζεύονται και κάποια στιγμή θέλω να τα πω, αλλά είναι η άτιμη η καθημερινότητα που άλλα επιτάσσει ως αναγκαία...

Μέχρι λοιπόν να βρω χρόνο (και έμπευση) και να σας γράψω την αποψάρα μου για θέματα επίκαιρα αλλά και παλιά όσο κι εμείς, θα έχετε παρηγοριά αυτό το botblog που παράγεται στον Google Reader από τα θέματα που παρακολουθώ. Μάλλον δεν είναι μακριά η στιγμή που και το παρόν blog θα γράφεται εξ ολοκλήρου μόνο του από ένα bot που θα βασίζεται στα προηγούμενα δικά μου trends... (!)

Και για να μη νομίζετε ότι τεμπελιάζω τόσο πολύ, ορίστε και μια συγκριτική αναφορά από τον Mossberg της Wall Street Journal για το Apple iPhone και τους κυριότερους εν δυνάμει ανταγωνιστές του. Εγώ πάλι νομίζω ότι το iPhone δεν έχει προς το παρόν ανταγωνιστές, απλά έπρεπε να βρεθεί κάτι για να συγκριθεί μαζί του :)

My Podcasts

νομίζω ότι και μόνο για τα podcasts αξίζει η αγορά ενός ipod.

Για όσους δεν γνωρίζουν τι είναι ένα podcast, η Wikipedia θα το εξηγήσει αναλυτικότατα.

Υπάρχει πλέον πολύ και αξιόλογο υλικό που ανανεώνεται συχνά καθημερινά και είναι ένα μια πολύ ευχάριστη προσθήκη στη μουσική-"κονσέρβα" που έχω στο nano ipod*

Υπάρχουν φυσικά κατάλογοι με podcasts για κάθε ενδιαφέρον.

Παραθέτω τις δικές μου επιλογές, που περιορίζονται φυσικά πρώτον από τον διαθέσιμο χρόνο, που έχω για να τα ακούω (συνήθως προς και από τη δουλειά) και δεύτερον από την τύχη μου- αφού τελικά μόνο κατά τύχη εντοπίζονται αυτά που πραγματικά αρέσουν...

Καθημερινά (ή περίπου) ακούω το 5λεπτο podcast του Slate συνήθως για κάποιο θέμα της επικαιρότητας ή με πολιτικό σχόλιο (δυστυχώς το πολύ ποιοτικό Slate ασχολείται κυρίως με Β.Αμερική- θα ήθελα πολύ να δω μια τέτοια ελληνική ή έστω ευρωπαική προσπάθεια- μακάρι να την έχουμε και να την αγνοώ.. :).

Σε εβδομαδιαία βάση εκπέμπεται το πιο αγαπημένο μου podcast, το Inside Europe της Deutsche Welle. Είναι μια ανασκόπηση των κυριότερων ειδήσεων της προηγούμενης εβδομάδας σε πολύ καλά αγγλικά και με επιτόπου ρεπορτάζ των ανταποκριτών του δικτύου. Διαρκεί μία ώρα περίπου και το βλέπω σαν το ραδιοφωνικό αντίστοιχο μιας κυριακάτικης εφημερίδας. Αν ποτέ αποκτήσουμε ευρωπαική συνείδηση, θα το οφείλουμε σε μεγάλο μέρος σε πρωτοβουλίες σαν αυτή.

Κλείνω τη σύντομη λίστα με ένα τεχνολογικό podcast, του David Pogue από τους New York Times. Κάθε εβδομάδα με δεκάλεπτη περίπου διάρκεια, είναι ένα πολύ ευχάριστο άκουσμα και πολύ αξιόλογο επίσης- μια πολύ καθαρή και προσγειωμένη ματιά σε ένα πολύ δύσκολο θέμα. Δύσκολο? Ναι, αν και ακούγεται παράξενο, η τεχνολογία αποτελεί ένα πολύ δύσκολο θέμα για να γίνει καλό podcast. Για να καταλάβετε τι εννοώ, ακούστε μια φορά το εβδομαδιαίο podcast του PC Magazine. Παράδειγμα προς αποφυγή από μία κατά τα άλλα κορυφαία έκδοση.

Καλή χρονιά!

*Προς Apple: Εδώ και τώρα δώστε πρόγραμμα συνδρομής στο iTunes. Ο μόνος τρόπος για να ακουστούν και να αναδειχθούν νέοι μουσικοί (και για να μην κυκλοφορούμε με ipods τίγκα στο παράνομο mp3).